جوشکاری قوسی فرایندی است که در آن برای اتصال دو قطعه فلزی، آنها را ذوب می‌کنند. این روش از الکتریسیته برای ایجاد حرارت بسیار بالا استفاده می‌کند که فلزات را ذوب کرده و یک حوضچه مذاب ایجاد می‌کند. با سرد و جامد شدن فلزات، آنها به هم جوش‌خورده و یک ماده واحد را تشکیل می‌دهند. این همجوشی عامل اصلی استحکام و دوام سازه‌های جوشکاری شده است.
جوشکاری قوسی چگونه کار می‌کند؟
جوشکاری قوسی از الکتریسیته برای ایجاد مدار بین دو فلز استفاده می‌کند: فلز پایه و الکترود که به تفنگ جوشکاری متصل است. با دورکردن الکترود از فلز پایه، مدار قطع شده و منجر به تشکیل قوس الکتریکی می‌شود. این قوس حرارت بسیار بالایی تولید می‌کند که قادر به رسیدن به دمای ۱۱،۰۰۰ درجه فارنهایت (حدود ۶۰۹۳ درجه سانتیگراد) است!
حوضچه مذاب حاصل از جوشکاری قوسی برای ایجاد جوش بسیار مهم است، اما می‌تواند تحت‌تأثیر گازها و ناخالصی‌های موجود در هوای اطراف قرار گیرد. برای محافظت از جوش در طول فرایند، از “گاز محافظ” استفاده می‌شود که از گاز بی‌اثر به‌عنوان یک اقدام حفاظتی استفاده می‌کند. روش تامین گاز به نوع خاصی از جوشکاری قوسی بستگی دارد. در برخی موارد، گاز محافظ از طریق دستگاه جوش به‌صورت خارجی تامین می‌شود، درحالی‌که در موارد دیگر، از طریق الکترود که دارای روکش فلاکس است، تامین می‌شود.
جوشکاری قوسی با روش‌های مختلفی قابل‌انجام است و رایج‌ترین فرایندها عبارت‌اند از:
- جوشکاری با گاز محافظ بی‌اثر (MIG): در جوشکاری MIG از یک سیم الکترود مصرفی استفاده می‌شود که به طور مداوم از طریق یک تفنگ جوشکاری تغذیه می‌شود. همچنین برای محافظت از جوش، از یک گاز محافظ بی‌اثر مانند آرگون یا مخلوطی از گازها استفاده می‌شود.
- جوشکاری قوسی گاز بی‌اثر تنگستن (TIG): جوشکاری TIG از یک الکترود تنگستن غیرمصرفی برای ایجاد قوس استفاده می‌کند. در صورت نیاز می‌توان از سیم جوش جداگانه استفاده کرد. برای محافظت از ناحیه جوش، گاز محافظ بی‌اثر، معمولاً آرگون، ارائه می‌شود.
- جوشکاری قوسی مغز پر (FCAW): FCAW از یک سیم الکترود لوله‌ای با مغز فلاکس استفاده می‌کند. فلاکس به‌عنوان یک عامل محافظ عمل می‌کند و همچنین ممکن است حاوی اجزای دیگری برای بهبود فرایند جوشکاری قوسی باشد.
- جوشکاری قوسی فلزی با الکترود روپوش‌دار (SMAW): SMAW که با نام جوشکاری الکتریکی نیز شناخته می‌شود، از یک الکترود مصرفی با روکش فلاکس استفاده می‌کند. با ذوب‌شدن الکترود، فلاکس گاز محافظی برای محافظت از جوش ایجاد می‌کند.
- جوشکاری قوسی پلاسما: جوشکاری قوسی پلاسما از قوس پلاسمای بسیار متمرکزی استفاده می‌کند که با عبوردادن گاز از یک روزنه باریک ایجاد می‌شود. این فرایند کنترل دقیقی را ارائه می‌دهد و برای مواد و ضخامت‌های مختلف قابل‌استفاده است.
اصول اساسی جوشکاری قوسی
موارد زیر، جنبه‌های بنیادین جوشکاری قوسی را تشکیل می‌دهند که فارغ از فرایند جوشکاری خاص، همواره ثابت باقی می‌مانند:
۱. نقطه ذوب مشابه: مواد در حال جوشکاری باید دارای نقاط ذوب نزدیک به هم باشند. اگر یکی از مواد زودتر از دیگری ذوب شود، می‌تواند منجر به جوشکاری ناموفق شود.
۲. منبع تغذیه: تامین انرژی می‌تواند از طریق جریان متناوب (AC) یا جریان مستقیم (DC) انجام شود. نوع منبع تغذیه مورداستفاده می‌تواند بر تنظیمات جوشکاری تأثیر بگذارد، بنابراین بررسی مشخصات قبل از شروع کار بسیار مهم است.
۳. توان و دما: میزان توان اعمال شده، دمای قوس را تعیین می‌کند. سازندگان تجهیزات معمولاً تنظیمات استاندارد را ارائه می‌دهند، اما ممکن است ولتاژ بر اساس نیازهای جوشکاری نیاز به تنظیم داشته باشد.
۴. انتخاب الکترود: انتخاب الکترود تأثیر قابل‌توجهی بر نتیجه جوشکاری دارد. الکترودهای مختلف برای کاربردها و مواد خاص طراحی شده‌اند.
۵. آماده‌سازی فلز پایه: حتی اگر فرایند جوشکاری برای فلزهای پایه آلوده مناسب باشد، همیشه قبل از جوشکاری، فلز پایه را با برس فلزی یا سنگ فرز تمیز کنید.
۶. اقدامات ایمنی: ایمنی در جوشکاری قوسی به دلیل برق قدرتمند و دماهای بالای درگیر، اهمیت ویژه‌ای دارد. از وسایل ایمنی مناسب استفاده کنید و یک خاموش‌کننده آتش‌نشانی مناسب در نزدیکی خود داشته باشید.
در جوشکاری قوسی، از الکتریسیته برای ایجاد سطوح بالای گرما استفاده می‌شود که به نوبه خود فلزات را ذوب کرده و یک حوضچه مذاب ایجاد می‌کند. با سردشدن و انجماد فلزات، آنها با هم جوش‌خورده و یک ماده واحد را تشکیل می‌دهند. این همجوشی عامل کلیدی استحکام و دوام سازه‌های جوشکاری شده است.
1. جوشکاری MIG
جوشکاری MIG که همچنین با نام جوشکاری قوسی گاز محافظ (GMAW) شناخته می‌شود، به طور گسترده به‌عنوان یکی از رایج‌ترین و راحت‌ترین روش‌های جوشکاری برای افراد مبتدی شناخته می‌شود. این روش دارای چندین ویژگی قابل‌توجه است:
• تنوع بالا: جوشکاری MIG به دلیل قابلیت جوشکاری بر روی طیف وسیعی از فلزات، از جمله فولاد کربنی، فولاد ضدزنگ، آلومینیوم و موارد دیگر، شناخته شده است.
• یادگیری آسان: در مقایسه با سایر فرایندهای جوشکاری، یادگیری و تسلط بر جوشکاری MIG نسبتاً آسان است. به دلیل عملکرد ساده آن، اغلب برای افراد مبتدی توصیه می‌شود.
• فرایند نیمه اتوماتیک: جوشکاری MIG یک فرایند نیمه اتوماتیک است، به این معنی که در مقایسه با سایر تکنیک‌های جوشکاری به تلاش دستی کمتری نیاز دارد. دستگاه جوش به طور خودکار سیم الکترود را تغذیه می‌کند درحالی‌که جوشکار موقعیت و حرکت تفنگ جوش را کنترل می‌کند.
• مناسب برای فضای باز نیست: جوشکاری MIG به بهترین شکل در محیط‌های داخلی یا سرپوشیده انجام می‌شود. باد و گردباد می‌تواند بر گاز محافظ استفاده شده در جوشکاری MIG تأثیر بگذارد و آن را برای کاربردهای خارجی کمتر مناسب کند.
• قابلیت جوشکاری ضخامت‌های مختلف فلز: جوشکاری MIG را می‌توان به طور موثر بر روی مواد با ضخامت‌های مختلف اعمال کرد. با تنظیم پارامترهای جوشکاری و انتخاب اندازه سیم مناسب، جوشکاری MIG می‌تواند هم مقاطع نازک و هم ضخیم فلز را در بر گیرد.
به دلیل تنوع بالا و سهولت استفاده، جوشکاری MIG به طور رایج در صنایع و کاربردهای مختلف به کار گرفته می‌شود و آن را به انتخابی محبوب در بین جوشکاران تبدیل کرده است.
فرایند جوشکاری MIG
جوشکاری MIG فرایندی است که از یک تفنگ جوشکاری MIG استفاده می‌کند که الکترود مفتولی جامد با تغذیه مداوم را برای ایجاد قوس الکتریکی به کار می‌گیرد. این قوس، حرارت لازم برای ذوب الکترود، فیلر (که اغلب هم جنس با الکترود است) و فلز پایه را تأمین می‌کند. همچنین، گاز محافظ از طریق دستگاه جوشکاری به‌صورت خارجی تأمین می‌شود تا از فرایند جوشکاری محافظت کند.
جوشکاری MIG برای کار با فلزات مختلف با ضخامت‌های گوناگون از جمله فولاد، آلومینیوم، نیکل و آلیاژهای مختلف مناسب است. انتخاب گاز محافظ را می‌توان بر اساس نوع فلز مورداستفاده تنظیم کرد. به طور معمول، گاز محافظ MIG ترکیبی از دی‌اکسیدکربن (CO2)، اکسیژن و آرگون است. همچنین ولتاژ را می‌توان بر روی دستگاه جوشکاری MIG برای کاربرد خاص جوشکاری تنظیم کرد.
جوشکاری MIG برای چه‌کارهایی استفاده می‌شود؟
به دلیل تطبیق‌پذیری بالای جوشکاری MIG، این روش کاربردهای گسترده‌ای پیدا کرده است. از این روش به طور معمول در تعمیر خودرو، سازه‌های فولادی و ساخت اقلام مختلف مانند مبلمان، قطعات کامپیوتر و ماشین‌آلات کشاورزی یا معدن استفاده می‌شود.
انعطاف‌پذیری و سهولت استفاده از جوشکاری MIG باعث شده است تا این روش به انتخابی ترجیحی برای بسیاری از پروژه‌های جوشکاری در صنایع مختلف تبدیل شود.
2. جوشکاری TIG
جوشکاری TIG که همچنین با نام جوشکاری قوسی تنگستن گازی (GTAW) شناخته می‌شود، فرایندی برای جوشکاری است که چندین ویژگی متمایز را ارائه می‌دهد:
• الکترود نوک‌تیز برای دقت بالا: جوشکاری TIG از یک الکترود تنگستن غیرمصرفی با نوکی تیز استفاده می‌کند. این طراحی به کنترل دقیق و جوشکاری با دقت بالا در کاربردهای مختلف امکان می‌دهد.
• اتصالات با کیفیت بالا و ظاهری زیبا: در صورت انجام صحیح، جوشکاری TIG جوش‌های باکیفیتی را تولید می‌کند که به تمیزی، زیبایی عالی و خواص مکانیکی قوی آنها معروف هستند. اغلب برای کاربردهایی که نیازمند ظاهر و استحکام برتر جوش هستند، ترجیح داده می‌شود.
• فرایند کند: جوشکاری TIG به‌طورکلی در مقایسه با سایر روش‌ها، فرایندی کندتر در نظر گرفته می‌شود. برای دستیابی به نتایج مطلوب به صبر و دقت زیادی نیاز دارد.
• حداقل نیاز به تمیزکاری: جوشکاری TIG پاشش و سرباره کمی ایجاد می‌کند و در نتیجه جوشی تمیزتر را به همراه دارد که نیاز به تمیزکاری کمتری بعد از جوشکاری دارد.
• استفاده از فیلر (مواد پرکننده) اختیاری: درحالی‌که جوشکاری TIG را می‌توان بدون مواد پرکننده انجام داد، امکان اضافه‌کردن مفتول پرکننده در صورت لزوم برای تقویت اتصال جوش یا دستیابی به خواص خاص نیز وجود دارد.
• بهترین عملکرد در محیط‌های بسته: جوشکاری TIG معمولاً در داخل یا در محیط‌های کنترل‌شده انجام می‌شود تا تأثیر باد، جریان هوا و آلودگی‌های جوی بر فرایند جوشکاری به حداقل برسد.
• یادگیری سخت‌تر: جوشکاری TIG به دلیل نیاز به دقت بالا و کنترل دستی و مهارت، در مقایسه با سایر تکنیک‌های جوشکاری، یادگیری چالش‌برانگیزتری در نظر گرفته می‌شود.
• مناسب برای جوشکاری قطعات گرد: جوشکاری TIG به لطف توانایی ایجاد اتصالات با کیفیت بالا و دقیق، در جوشکاری اشیا استوانه‌ای یا گرد مانند لوله‌ها و تیوب‌ها بسیار عالی عمل می‌کند.
درحالی‌که جوشکاری TIG ممکن است چالش یادگیری داشته باشد، نتایجی که از نظر کیفیت و ظاهر جوش ارائه می‌دهد، آن را به فرایندی بسیار موردعلاقه برای جوشکاران ماهر تبدیل کرده است.
فرایند جوشکاری TIG
فرایند جوشکاری TIG شامل مراحل زیر است:
3. تفنگ جوشکاری TIG: تفنگ جوشکاری TIG از یک الکترود تنگستن نوک‌تیز، یک کانکتور برای اتصال به دستگاه جوش و یک تأمین‌کننده گاز محافظ تشکیل شده است.
4. ایجاد قوس الکتریکی: قوس جوشکاری TIG با نزدیک‌کردن الکترود تنگستن نوک‌تیز به فلز پایه و سپس دورکردن سریع آن ایجاد می‌شود. این کار یک قوس کوچک و شدید ایجاد می‌کند که برای جوشکاری با کیفیت بالا و دقت مناسب است.
5. فلز پرکننده (اختیاری): جوشکاری TIG در این مورد منحصربه‌فرد است که لزوماً به فیلر فلزی نیاز ندارد، اما در صورت نیاز می‌توان از آن استفاده کرد. در صورت استفاده از فیلر متال، باید در حین فرایند جوشکاری به‌صورت دستی تغذیه شود.
6. انتخاب الکترود تنگستن: انواع مختلفی از الکترودهای تنگستن برای انواع جوشکاری موجود است. از الکترودهای تنگستن خالص به طور معمول، به‌ویژه برای فلزاتی مانند آلومینیوم استفاده می‌شود.
7. انتخاب گاز محافظ: انتخاب گاز محافظ در جوشکاری TIG به نوع فلز جوش داده شده بستگی دارد. آرگون یک گاز محافظ رایج در جوشکاری TIG است.
8. جوشکاری در محیط بسته: همانند جوشکاری MIG، جوشکاری TIG نیز از یک منبع گاز خارجی برای محافظت استفاده می‌کند و به همین دلیل برای محیط‌های داخلی به‌دوراز باد مناسب‌تر است.
کاربردهای جوشکاری TIG
• جوشکاری ورق‌های نازک: به دلیل کنترل دقیق و حرارت ورودی کم، جوشکاری TIG برای اتصال ورق‌های نازک بسیار مناسب است. این امر خطر تاب برداشتن یا تغییر شکل را به حداقل می‌رساند.
• پروژه‌های با نمای ظاهری: توانایی جوشکاری TIG در ایجاد جوش‌های باکیفیت بالا و تمیز، آن را برای پروژه‌هایی که در آن جوش‌ها قابل‌مشاهده هستند، ایده‌آل می‌کند. این روش اغلب در مجسمه‌های هنری فلزی و سایر پروژه‌هایی که زیبایی‌شناسی اهمیت دارد، مورداستفاده قرار می‌گیرد.
• قابلیت جوشکاری TIG برای ایجاد اتصالات دقیق و تمیز به همراه تناسب آن برای مواد نازک و پروژه‌های با نمای ظاهری، آن را به انتخابی ترجیحی در صنایع مختلف مانند هنر، خودرو، هوافضا و غیره تبدیل کرده است.
3. جوشکاری قوسی با الکترود روپوش‌دار (SMAW)
جوشکاری قوسی با الکترود روپوش‌دار (SMAW) که به طور عام با نام جوشکاری الکتریکی (Stick Welding) شناخته می‌شود، یکی از پرکاربردترین روش‌های جوشکاری قوسی به شمار می‌رود. این روش دارای ویژگی‌های زیر است:
• الکترود با طول ثابت: در جوشکاری الکتریکی از یک الکترود مصرفی با طول ثابت استفاده می‌گردد که با ایجاد قوس و ذوب‌شدن، به‌عنوان فیلر در محل اتصال جوش نفوذ می‌کند.
• مناسب برای سطوح مختلف: جوشکاری الکتریکی را می‌توان بر روی سطوح متنوعی از جمله سطوح آلوده، رنگ‌شده و زنگ‌زده به کار گرفت. این قابلیت کاربرد در شرایط مختلف باعث محبوبیت بالای آن در صنایع تعمیر و نگهداری شده است.
• یادگیری دشوار: جوشکاری الکتریکی فرایندی است که تسلط بر آن نیازمند مهارت و تمرین می‌باشد. ایجاد و حفظ قوس مستلزم مهارت و تجربه است. گرچه فرایند یادگیری آن طولانی است، اما نتیجه حاصله از تلاش صرف‌شده، ارزشمند خواهد بود.
• نیازمند پاک‌سازی پس از جوش: در جوشکاری الکتریکی مقداری سرباره و پاشش ایجاد می‌شود که نیازمند پاک‌سازی پس از جوش است. بااین‌حال، در مقایسه با سایر فرایندهای جوشکاری، پاک‌سازی آن به طور معمول قابل‌مدیریت است.
• قابلیت اجرا در محیط‌های داخلی و خارجی: جوشکاری الکتریکی برای محیط‌های داخلی و خارجی مناسب است و انعطاف‌پذیری لازم را برای اجرای پروژه‌های جوشکاری در موقعیت‌های مختلف فراهم می‌آورد.
• سازگاری با متریال گسترده: جوشکاری الکتریکی با طیف وسیعی از فلزات و آلیاژها از جمله فولاد، آلومینیوم و آهن سازگار است. این ویژگی باعث شده تا این روش به انتخابی ایده‌آل برای بسیاری از کاربردها تبدیل گردد.
استحکام و قابلیت جوشکاری بر روی سطوح متنوع، موجب کاربرد گسترده جوشکاری الکتریکی در صنایع ساخت‌وساز، تولید و نگهداری شده است. درحالی‌که کسب مهارت‌های لازم در این زمینه نیازمند صبر و پشتکار است، اما جوشکاری الکتریکی همچنان یکی از روش‌های باارزش و پرکاربرد در صنعت محسوب می‌شود.
فرایند جوشکاری SMAW
1. فرایند جوشکاری SMAW (قوس الکتریکی فلزی با الکترود روپوش‌دار) شامل مراحل زیر است:
2. الکترود روپوش‌دار: در جوشکاری SMAW از یک الکترود با طول ثابت استفاده می‌شود که با فلاکسی پوشیده شده است که از پودر فلزات تشکیل شده است. فلاکس چندین وظیفه را بر عهده دارد، از جمله ایجاد گاز محافظ و تأمین مواد پرکننده برای جوش.
3. فلاکس و گاز محافظ: هنگامی که الکترود روپوش‌دار توسط جریان برق حرارت داده می‌شود، پوشش فلاکس، گاز محافظی را برای محافظت از جوش در برابر آلودگی جوی ایجاد می‌کند. این امر نیاز به منبع گاز خارجی را برطرف کرده و جوشکاری SMAW را برای محیط‌های دورافتاده و چالش‌برانگیز مناسب می‌کند.
4. مواد پرکننده و ایجاد جوش: با ذوب‌شدن الکترود روپوش‌دار، مواد پرکننده‌ای تأمین می‌شود که با فلز پایه ترکیب شده و جوش را ایجاد می‌کند. الکترود مذاب و پوشش فلاکس، لایه سربارة محافظی را تشکیل می‌دهند که هنگام سردشدن جوش را می‌پوشاند.
5. پاک‌سازی و ظاهر: جوشکاری SMAW می‌تواند باعث پاشش و سرباره شود و در نتیجه نیاز به برخی پاک‌سازی پس از جوش است. ظاهر جوش‌های SMAW می‌تواند بر اساس مهارت جوشکار و پارامترهای خاص جوشکاری مورداستفاده متفاوت باشد.
6. پوشش فلاکس و ویژگی‌های جوش: می‌توان از انواع مختلف پوشش فلاکس استفاده کرد که امکان تنظیم ویژگی‌های جوش را فراهم می‌کند. علاوه بر این، زاویه‌ای که جوش در آن اجرا می‌شود نیز می‌تواند بر نتیجه نهایی تأثیر بگذارد.
کاربردهای جوشکاری قوس الکتریکی با الکترود روپوش‌دار
جوشکاری با الکترود در سناریوهای مختلفی کاربرد دارد:
• محیط‌های دورافتاده و سخت: جوشکاری با الکترود به دلیل قابلیت حمل‌ونقل و ماهیت خودمحافظ، انتخاب ترجیحی برای جوشکاری در فضای باز و مکان‌های صعب‌العبور است. حتی در شرایط آب‌وهوایی نامناسب نیز قابل‌اجرا است.
• کاربردهای متنوع: جوشکاری با الکترود در طیف وسیعی از صنایع از جمله ساخت‌وساز، زیرساخت، نگهداری و تولید که نیاز به قابلیت کار در محیط‌های متنوع دارند، مورداستفاده قرار می‌گیرد.
به دلیل راحتی، قابلیت حمل‌ونقل و توانایی کارکرد بدون نیاز به گاز محافظ خارجی، جوشکاری با الکترود همچنان یک انتخاب محبوب برای کارهای جوشکاری است که نیاز به تحرک و چندکاره بودن دارند.
4. جوشکاری قوسی با مغز پرکننده (FCAW)
جوشکاری قوسی با مغز پرکننده (FCAW) فرایندی است که چندین ویژگی قابل‌توجه ارائه می‌دهد:
• بهره‌وری بالا: FCAW به دلیل سرعت جوشکاری و بازده بالا شناخته شده است که در نتیجه منجر به افزایش بهره‌وری نسبت به سایر روش‌های جوشکاری می‌شود.
• نیاز به گاز محافظ خارجی ندارد: FCAW برخلاف جوشکاری MIG به گاز محافظ خارجی نیاز ندارد. مغز توپی الکترود، گاز محافظ لازم برای محافظت از جوش را فراهم می‌کند.
• حمل‌ونقل آسان: تجهیزات FCAW به‌طورکلی قابل حمل‌ونقل هستند و به همین دلیل برای عملیات جوشکاری در محل و از راه دور مناسب هستند.
• برای فلزات نازک توصیه نمی‌شود: FCAW برای مواد ضخیم‌تر و کاربردهای سنگین مناسب‌تر است. به دلیل ورودی حرارتی بالاتر و احتمال اعوجاج، برای جوشکاری فلزات نازک کمتر مناسب است.
• قابل‌استفاده روی فلزات پایه کثیف: جوشکاری FCAW را می‌توان روی فلزات پایه کثیف، زنگ‌زده یا رنگ شده انجام داد و آن را برای محیط‌هایی که سطوح ممکن است کاملاً تمیز نباشند مناسب می‌سازد.
• نیاز کم به تمیزکاری: FCAW می‌تواند سرباره و پاشش ایجاد کند که در نتیجه نیاز به تمیزکاری پس از جوشکاری دارد. برداشتن سرباره در صورت لزوم به‌راحتی امکان‌پذیر است.
فرایند جوشکاری قوس الکتریکی با مغز پرکننده (FCAW)
روند جوشکاری قوس الکتریکی با مغز پرکننده (FCAW) شامل مراحل زیر است:
1. الکترود با مغز پرکننده: الکترودی که در FCAW استفاده می‌شود حاوی یک مغز پرکننده است که از ترکیبات مختلف و فلزات پودری تشکیل شده است. این مغز پرکننده هنگام گرم‌شدن توسط قوس، یک گاز محافظ ایجاد می‌کند که از الکترود مذاب، فلز پرکننده و فلز پایه در حوضچه جوش محافظت می‌کند. سرباره باقی‌مانده نیز محافظت بیشتری را فراهم می‌کند.
2. تکنیک کشیدن FCAW: به طور معمول با استفاده از تکنیک کشیدن انجام می‌شود، جایی که تفنگ جوشکاری به سمت حوضچه جوش کج شده و از جوش تکمیل شده دور کشیده می‌شود.
جوشکاری با مغز پرکننده (FCAW) در کجا کاربرد دارد؟
جوشکاری با سیم مغزدار به طور معمول در ساخت‌وسازهای صنعتی سنگین و فرایندهای تولید به کار گرفته می‌شود و به دلیل پیچیدگی تکنیک، برای مبتدیان یا افرادی که تجربه محدودی در جوشکاری دارند توصیه نمی‌شود.
عدم نیاز به گاز محافظ، جوشکاری قوس الکتریکی با سیم مغزدار را برای کاربردهای فضای باز نیز مناسب می‌سازد. این روش چندمنظوره بوده و بازدهی را در پروژه‌های جوشکاری مختلف، به‌ویژه در مواردی که شامل مواد ضخیم‌تر و شرایط سخت می‌شود، بالا می‌برد.
5. جوشکاری قوس پلاسما (PAW)
جوشکاری قوس پلاسما (PAW) فرایندی است که ویژگی‌های قابل‌توجهی را ارائه می‌دهد:
• قابلیت جوشکاری فلزهای نازک و ضخیم: PAW را می‌توان به طور موثر بر روی فلزهای پایه بسیار نازک و ضخیم به کار برد و در نتیجه قابلیت جوشکاری متنوعی را برای مواد مختلف فراهم می‌کند.
• الکترود تنگستن غیرمصرفی: مشابه جوشکاری TIG، PAW از یک الکترود تنگستن نوک‌تیز غیرمصرفی استفاده می‌کند. بااین‌حال، در PAW، الکترود در داخل مشعل قرار می‌گیرد که امکان جداسازی گاز پلاسما و محافظ را فراهم می‌سازد.
• بهره‌وری بالا: PAW نرخ بهره‌وری بالایی را ارائه می‌دهد و آن را برای کاربردهایی که نیاز به جوشکاری کارآمد و سریع دارند، مناسب می‌کند.
• دقیق و بی‌عیب: PAW به دلیل جوشکاری دقیق و بی‌نقص شناخته شده است. قوس پلاسما متمرکز و قدرتمند، کنترل دقیق را امکان‌پذیر می‌سازد و منجر به جوشکاری با کیفیت بالا می‌شود.
• جوشکاری با کیفیت بالا و ظاهری زیبا: PAW، جوشکاری با کیفیت بالا و ظاهری زیبا را تولید می‌کند و آن را برای کاربردهایی که ظاهر جوش اهمیت دارد، مناسب می‌سازد.
• یادگیری دشوار: مشابه سایر فرایندهای جوشکاری پیشرفته، تسلط بر PAW می‌تواند چالش‌برانگیز باشد و نیازمند مهارت و تخصص قابل‌توجهی است.
فرایند جوشکاری قوس پلاسما (PAW)
فرایند جوشکاری قوس پلاسما شامل مراحل زیر است:
1. تولید پلاسما: درون نازل PAW، گاز برای ایجاد پلاسما تحت‌فشار قرار می‌گیرد. سپس پلاسما برای هدایت جریان الکتریسیته یونیزه شده و قوسی را از الکترود تنگستن غیرمصرفی نوک‌تیز ایجاد می‌کند.
2. توان و کنترل قوس: قدرت قوس را می‌توان با تغییر ولتاژ بر روی دستگاه جوشکاری تنظیم کرد که این امر امکان کنترل بر فرایند جوشکاری را فراهم می‌آورد.
3. گاز محافظ: گازی محافظ، معمولاً آرگون یا هیدروژن، اطراف جوش را احاطه کرده و از آلودگی جوی آن محافظت می‌کند.
کاربردهای جوشکاری قوس پلاسما
جوشکاری قوس پلاسما به دلیل ویژگی‌های خاص خود در صنایع مختلف کاربرد دارد:
صنایع الکترونیک: به دلیل قابلیت‌های دقیق و کنترل شده جوشکاری، از PAW به طور گسترده در کاربردهای الکترونیکی استفاده می‌شود.
صنایع هوافضا، دریایی و بهداشت و درمان: دقت بالای PAW آن را برای صنایعی که نیازمند کیفیت جوشکاری استثنایی هستند، مانند هوافضا، دریایی و بهداشت و درمان، مناسب می‌کند.
جوشکاری قوس پلاسما با ارائه مزایای دقت، بهره‌وری و جوش‌های با کیفیت بالا، آن را به فرایندی باارزش در کاربردهای تخصصی تبدیل کرده است.
سخن پایانی
جوشکاری قوس الکتریکی (ARC) یکی از رایج‌ترین روش‌های اتصال فلزات است. این روش از گرمای قوس الکتریکی برای ذوب لبه‌های قطعات کار و مواد پرکننده برای ایجاد یک پیوند دائمی استفاده می‌کند.
انتخاب بهترین فرایند جوشکاری قوس به عوامل مختلفی از جمله نوع فلز، ضخامت فلز، کیفیت جوش موردنظر و مهارت جوشکار بستگی دارد.
در نهایت، به یاد داشته باشید که جوشکاری قوس یک فرایند خطرناک است که نیاز به رعایت دقیق نکات ایمنی دارد. همیشه قبل از شروع کار از تجهیزات حفاظتی مناسب مانند ماسک، دستکش و لباس محافظ استفاده کنید.
همچنین، مهم است که آموزش‌های لازم را ببینید و مهارت‌های خود را زیر نظر یک جوشکار باتجربه تمرین کنید.
