چه تجهیزاتی در جوشکاری میگ مورد نیاز است؟

جوشکاری میگ چیست؟

پیش از آنکه درباره تجهیزات موردنیاز در جوشکاری میگ صحبت کنیم، بهتر است توضیح مختصری درمورد این نوع از جوشکاری بدهیم.

جوشکاری میگ (metal inert gas) با نام مختصر MIG که به جوشکاری با گاز بی‌اثر فلز نیز معروف است، یکی از چندین روش جوشکاری بشمار می‌رود که از برق برای ذوب و اتصال قطعات فلزی استفاده می‌کند. جوشکاری میگ یک نوع فرعی از جوشکاری قوس فلزی گازی (GMAW) محسوب شده و در این روش یک الکترود سیمی به‌صورت مداوم توسط تفنگ جوشکاری به کار گرفته می‌شود و در حین جوشکاری نیز یک گاز بی‌اثر وظیفه ایجاد پوشش در اطراف محل جوشکاری را برعهده دارد. انجام جوشکاری میگ نیز همچون سایر روش‌های جوشکاری نیازمند دانش و مهارت و همچنین تجهیزات موردنیاز در جوشکاری میگ است که در ادامه مطلب به معرفی و شرح این تجهیزات خواهیم پرداخت.

تجهیزات موردنیاز در جوشکاری میگ

1. برس سیمی

فرایند جوشکاری، اتصالات قدرتمندی را برای کارایی و یکپارچگی سازه ایجاد می‌کند و تکنیک‌های مختلفی برای آن وجود دارد. اما اولین قدم پیش از شروع جوشکاری میگ تمیزکردن سطوح است؛ زیرا الکترودهای MIG در برابر زنگ‌زدگی، کثیفی، روغن و غیره مقاوم نیستند و این کار را می‌توان با استفاده از یک برس سیمی برای قطعات و رسوبات و زنگ‌زدگی‌ها انجام داد.

2. الکترود سیمی

در جوشکاری میگ، الکترود حامل جریان به‌عنوان پرکننده عمل می‌کند که باتوجه‌به نوع پروژه جوشکاری و فلزات درگیر، دو نوع اصلی الکترود سیمی وجود دارد:

• سیم سخت: اکثر جوشکاران جوش میگ به دلیل مقرون‌به‌صرفه بودن، سهولت کنترل و تطبیق‌پذیری در زوایای مختلف از این نوع الکترود سیمی استفاده می‌کنند. الکترودهای سیم سخت معمولا شامل نسبت 75:25 آرگون و دی‌اکسیدکربن هستند.
• سیم شار دار: شار تعبیه شده در این نوع سیم نیاز به گاز محافظ را از بین می‌برد و این ویژگی امکان استفاده از جوشکاری میگ را برای کار در فضای باز و در شرایط باد مناسب‌تر می‌کند. اما از طرف دیگر، سیم‌های پوشیده از شار در حین جوشکاری سرباره ایجاد می‌کنند که نیاز به تمیزکردن دارد.

3.گاز بی‌اثر

همچنان که فلزات در حال جوشیدن در حوضچه جوش هستند، گاز محافظ از طریق مشعل تامین شده و حوضچه جوش را بدون تاثیر بر خواص فلز از هرگونه آلودگی پاک می‌کند.

همچنین انتخاب گاز محافظ در جوشکاری میگ به ماده جوش داده شده و کاربرد آن بستگی دارد. متداول‌ترین نوع گازهای محافظ آرگون و هلیوم هستند که گاهی اوقات با گازهای دیگر (نیمه بی‌اثر) مانند دی‌اکسیدکربن برای کاهش هزینه مخلوط می‌شوند.

4. مشعل (تورچ) جوشکاری

مشعل یا تورچ جوشکاری، ابزاری برای ذوب فلزات است و مشعل‌های میگ از نظر ویژگی به دو نوع کلی زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:

• مشعل‌های جوشکاری میگ هوا خنک: این نوع تورچ جوشکاری میگ از هوای محیط و گاز محافظ برای رفع حرارت مشعل استفاده می‌کند. کابل قدرت در این نوع مشعل، حاوی مقدار سیم مسی بیشتری نسبت به تورچ آب‌خنک است و این ویژگی امکان عایق شدن کابل قدرت را در مقابل ذوب‌شدن فراهم می‌نماید.

از طرفی مشعل هوا خنک نسبت به تورچ آب‌خنک وزن بیشتری دارد؛ اما به دلیل نداشتن تجهیزات و شلنگ اضافی از قیمت کمتری برخوردار است.

• مشعل‌های جوشکاری میگ آب‌خنک: مشعل جوش میگ آب‌خنک، با استفاده از یک سیستم رادیاتور برای گردش آب‌خنک و ایجاد برودت، هوای محیط و گاز محافظ، باعث کاهش حرارت و گرمای تولید شده می‌شود. در تورچ آب‌خنک از مس کمتری استفاده شده و قاعدتا وزن سبک‌تر و انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به تورچ هواخنک دارد. همچنین انواع تورچ آب‌خنک Co2 در آمپرهای 300 تا 600 موجود است.

لازم به  ذکر است چهار نوع نازل مختلف از جمله فرورفته، هموار، بیرون زده و قابل تنظیم در مشعل جوشکاری استفاده می‌شود که نحوه انتخاب آنها باتوجه‌به نوع الکترود سیم مورداستفاده تعیین می‌شود.

5. منبع تغذیه

جوشکاری میگ از یک الکترود سیم جامد استفاده می‌کند که از طریق تفنگ جوش تغذیه می‌شود. این سیم با رسیدن به حوضچه جوش، ذوب شده و اتصال جوش را تشکیل می‌دهد. جوشکاری میگ همچنین متکی به وجود یک گاز محافظ است که از ناحیه جوش در برابر اکسیداسیون محافظت می‌نماید که در غیر این صورت منجر به زنگ‌زدگی و سایر مشکلات می‌شود. درحالی‌که اصول اصلی جوشکاری میگ در چند دهه اخیر تغییر چندانی نکرده است، اما گزینه‌های جدیدی از نظر منبع تغذیه ظاهر شده‌اند در ادامه منابع تغذیه برای جوشکاری میگ و تیگ را توضیح خواهیم داد.

• قطب مثبت DC

در DCEP (الکترود جریان مستقیم مثبت) یا قطبیت معکوس، الکترون‌ها از نوک تماس الکترود به فلز پایه جریان می‌یابند. این روش از پرکاربردترین تنظیمات منبع تغذیه محسوب می‌شود؛ زیرا در کنار ارائه قوس و کیفیت جوش پایدارتر میزان نفوذ و پاشش جوش را نیز کمتر می‌کند.

• قطب منفی DC

در DCEN (الکترود جریان مستقیم منفی) یا قطبیت مستقیم، الکترون‌ها از فلز پایه به نوک سیم الکترود حرکت می‌کنند. این روش نرخ رسوب‌گذاری سریع‌تری نسبت به قطب مثبت DC  ارائه می‌دهد، اما دارای معایبی از جمله عدم نفوذ و گرمای کافی در حوضچه جوش نیز هست. از این روش گاهی برای جوشکاری مواد نازک استفاده می‌شود.

• برق AC

از برق AC به‌ندرت در جوشکاری میگ استفاده می‌شود. اما در جوشکاری‌‌هایی مانند جوش تیگ آلومینیوم که در آن دستگاه دائما بین جریان‌های مثبت و منفی سوئیچ می‌کند از برق AC استفاده می‌شود. این جریان متناوب عمل پاک‌سازی را برای حذف لایه اکسید موجود در سطح فلز نیز فراهم می‌نماید.

سوالات متداول در زمینه تجهیزات مناسب جوشکاری میگ

در جوشکاری میگ از کدام گاز استفاده می‌شود؟

گازهای محافظ فعال مورداستفاده در جوشکاری میگ، بسته به پروژه، دی‌اکسیدکربن یا مخلوطی از آرگون، هلیوم، دی‌اکسیدکربن و اکسیژن هستند.

جوش میگ AC است DC؟

منبع تغذیه در جوشکار میگ عمدتاً روی DC تنظیم می‌شود؛ زیرا ولتاژ ثابتی را ارائه می‌دهد.

آیا جوش میگ به برنج می‌چسبد؟

بله. باید از گاز محافظی استفاده کرد که شامل آرگون به‌تنهایی یا مخلوط با کربن باشد. به‌عنوان‌مثال، نسبت 75:25 آرگون به دی اکسید کربن نتایج عالی می دهد.